Rozważanie: Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni
Wyobraźmy sobie, że tracimy nasze dziecko. Może to być nasz syn, córka, wnuk lub ktoś bardzo bliski. Jesteśmy w tłumie, w podróży, wszyscy zajęci swoimi sprawami, aż nagle uświadamiamy sobie, że dziecka nie ma. Rozglądamy się, pytamy ludzi dookoła, wracamy po śladach. Najpierw jest lekki niepokój, potem panika. Co się mogło stać? Czy jest bezpieczne? Czy ktoś mu pomógł, czy może jest gdzieś samo, przestraszone? W sercu pojawia się strach, poczucie winy i mnóstwo pytań.
Tak właśnie mogli czuć się Maryja i Józef, kiedy zorientowali się, że dwunastoletni Jezus nie wrócił z nimi do domu po święcie Paschy w Jerozolimie. Zrozumieli, że Go zgubili. Dziecko, które było nie tylko ich synem, ale także darem od Boga, Zbawicielem, którego mieli chronić. Przez trzy dni szukali Go w bólu i niepewności. Trzy dni – możemy tylko wyobrazić sobie, jak długie i bolesne to musiały być chwile.
„Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”
W końcu odnaleźli Jezusa w świątyni, rozmawiającego z nauczycielami Prawa. I to Maryja przemówiła: „Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.” Warto zatrzymać się nad tym zdaniem, bo kryje w sobie coś bardzo ważnego.
Maryja, Matka Boża, nie mówiła często w Piśmie Świętym. Jej słowa zawsze są przemyślane, pełne pokory i głębokiej miłości. Tutaj, w tym krótkim zdaniu, wyraża swój ból i troskę, ale także coś więcej – podkreśla rolę Józefa. Mówi do Jezusa: „Oto ojciec Twój”. Maryja doskonale wiedziała, że prawdziwym Ojcem Jezusa jest Bóg, ale uznaje Józefa jako ziemskiego ojca, który troszczył się o Jezusa każdego dnia. To wielki akt pokory i miłości. Maryja pokazuje nam, jak ważna jest rola ojca w życiu dziecka.
Święty Józef – milczący, ale wielki święty
Święty Józef nie mówi w Piśmie Świętym ani jednego słowa. Ale jego życie i czyny mówią za niego więcej, niż mogłyby powiedzieć słowa. Józef był opiekunem Jezusa, troszczył się o Niego, chronił Go przed niebezpieczeństwami, uczył zawodu i życia. Był wzorem ojca – cichego, ale obecnego, pełnego miłości i oddania.
Święty Jan Paweł II w swojej adhortacji „Redemptoris Custos” podkreślał, że Józef był człowiekiem czynu, który realizował Boży plan z pokorą i odwagą. Był wzorem mężczyzny i ojca, który swoje życie poświęcił dla dobra swojej rodziny.
Maryja w tym jednym zdaniu oddaje hołd Józefowi, przypominając nam, jak ważna jest rola ojca w rodzinie. Ojciec to ten, który daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, uczy je odpowiedzialności, ale przede wszystkim pokazuje, jak kochać i jak żyć zgodnie z wolą Bożą.
Jezus: „Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mojego Ojca?”
Jezus, choć miał zaledwie dwanaście lat, odpowiedział Maryi i Józefowi słowami, które są kluczowe: „Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mojego Ojca?” To było przypomnienie, że Jezus przyszedł na świat z konkretną misją – aby wypełnić wolę Ojca Niebieskiego. Już jako chłopiec pokazuje, że Jego życie jest całkowicie oddane Bogu.
Dla Maryi i Józefa te słowa mogły być trudne do zrozumienia. Ewangelista Łukasz pisze, że „oni nie rozumieli tego, co im powiedział”. Ale mimo to zachowali te słowa w sercach. To pokazuje ich wiarę i zaufanie do Boga. Nawet jeśli nie wszystko rozumiemy od razu, możemy być pewni, że Bóg ma dla nas plan i prowadzi nas najlepszą drogą.
Lekcja dla nas
Ta tajemnica Radosna mówi nam o wielu ważnych sprawach.
1. Dar od Boga, który trzeba strzec:
Maryja i Józef zgubili Jezusa, ale z całego serca Go szukali. To przypomina nam, że Jezus jest największym darem, jaki otrzymaliśmy od Boga. Ale w codziennym życiu, w zabieganiu, w troskach możemy czasem „zgubić” Jezusa – zapomnieć o Nim, przestać się modlić, oddalić się od Kościoła. Ta tajemnica uczy nas, że warto zawsze Go szukać, bo On czeka, abyśmy Go odnaleźli.
2. Rola ojca w rodzinie:
Maryja, mówiąc „Oto ojciec Twój”, przypomina nam, jak ważna jest rola ojca. Ojciec to nie tylko żywiciel, ale przede wszystkim opiekun, nauczyciel, wzór wiary i miłości. W dzisiejszych czasach, kiedy rola ojca często jest pomijana, warto wrócić do przykładu Józefa – cichego, ale obecnego, który swoją postawą pokazuje, co to znaczy być ojcem.
3. Zaufanie Bogu:
Maryja i Józef nie rozumieli wszystkiego, co mówił Jezus, ale zaufali Bogu. To dla nas lekcja, że nawet w chwilach, kiedy nie rozumiemy, dlaczego coś się dzieje w naszym życiu, warto zaufać Bogu. On prowadzi nas najlepszą drogą, nawet jeśli czasem wydaje się ona trudna.
4. Być w tym, co należy do Ojca:
Jezus przypomina nam, że nasze życie ma cel – mamy być w tym, co należy do Ojca. To znaczy, że nasze życie powinno być skierowane ku Bogu, ku pełnieniu Jego woli. Czy potrafimy to zrobić? Czy nasze życie, nasze decyzje, nasza codzienność są skierowane ku Bogu?
Na zakończenie
Ta tajemnica uczy nas, że życie chrześcijańskie to ciągłe szukanie Jezusa, ciągłe nawracanie się i zaufanie Bogu. Módlmy się, abyśmy zawsze potrafili odnaleźć Jezusa w naszym życiu i abyśmy, tak jak Maryja i Józef, mieli serca pełne miłości, pokory i zaufania.
„Zdrowaś Maryjo…”
“Lekcja dla ojców”
Jacek Pulikowski, znany polski autor i wykładowca, w swoich publikacjach podkreśla kluczową rolę ojca w rodzinie. W książce “Warto być ojcem” wskazuje, że mężczyzna jest powołany do pełnienia funkcji ojcowskich, a miarą jego jakości jest wymiar ojcostwa. Pulikowski zauważa, że współczesny mężczyzna często bywa zagubiony, szukając spełnienia w pracy zawodowej, zaniedbując wychowanie dzieci. Jednakże każdy mężczyzna powinien uczynić ojcostwo główną częścią swojej kariery życiowej. Najważniejsze, co ojciec może dać swoim dzieciom, to prawdziwie, mądrze, dojrzale, wiernie, wyłącznie i dozgonnie kochać ich matkę.
W kontekście biblijnej sceny odnalezienia Jezusa w świątyni, Pulikowski mógłby zwrócić uwagę na postawę Józefa jako wzoru ojca. Mimo że Józef nie wypowiada ani jednego słowa w Piśmie Świętym, jego obecność, troska i odpowiedzialność są wyraźnie widoczne. Maryja, mówiąc do Jezusa: “Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”, podkreśla rolę Józefa jako ojca, który aktywnie uczestniczy w życiu i wychowaniu Jezusa. Pulikowski podkreśla, że prawdziwy mężczyzna to taki, który w każdej sytuacji odnosi zwycięstwo moralne, a jego ojcostwo jest elementem planowanej kariery życiowej.
Warto również zauważyć, że Pulikowski wskazuje na znaczenie obecności ojca w życiu dziecka. Mężczyźni dobrze sprawdzają się w roli ojców, jeżeli im się na to pozwoli. Jednakże współczesne społeczeństwo często marginalizuje rolę ojca, co prowadzi do jego mniejszego zaangażowania w wychowanie dzieci.
Podsumowując, Jacek Pulikowski podkreśla, że rola ojca w rodzinie jest nie do przecenienia. Ojciec powinien być obecny, odpowiedzialny, kochający i zaangażowany w życie swoich dzieci, a jego relacja z żoną stanowi fundament dla zdrowego rozwoju rodziny.